Dyskusyjny Klub Filmowy małe kino WIELKIE FILMY zawiązał się 23 lutego 2006 roku kiedy to odbyła się projekcja pierwszego filmu tj.pierwszej części filmowej trylogii Godfreya Reggio pt. Koyaanisqatsi. Początkowo projekcje odbywały się raz miesiącu, później raz na dwa tygodnie a obecnie raz w tygodniu, w poniedziałki. Osobą prowadzącą spotkania jest instruktor MOK – Gabriel Manowiec, który w głównej mierze odpowiedzialny jest za repertuar filmowy. Podczas spotkań widzowie mają możliwość spotkania z szeroko rozumianym tzw. kinem ambitnym, nietypowym i ciekawym a nawet kontrowersyjnym /Najbardziej kontrowersyjne filmy wszech czasów/. Prezentowane kino to zazwyczaj filmy, o których można rozmawiać, które można poddawać różnego rodzaju analizom i dyskusjom. Wyjątkiem było kilka spotkań z filmami zdobywców tzw. Złotych Malin. Ponadto klubowicze mają możliwość wyboru propozycji filmowych. Przez jakiś czas praktykowane były sondy, w których internauci mogli zagłosować na filmy, które chcieliby obejrzeć. W ramach klubu co jakiś czas odbywają się także tematyczne maratony filmowe. Bardzo często wybierane są tematy przewodnie spotkań jak np. przegląd kina azjatyckiego, bałkańskiego czy irańskiego, przegląd filmów dokumentalnych oraz krótkometrażowych /Wakacje z krótkim metrażem/, filmy z czterech stron świata, polskie premiery czy też klasyka Hollywood. Ponadto tematem filmowych projekcji była także sztuka /Filmowe portrety malarzy/, muzyka a także komiks /Komiksowe spojrzenie na świat/. W ramach naszego DKF-u realizowane były różnego rodzaju retrospektywy m.in. reżyserów takich jak np. Jimi Jarmusch, Tony Gatlif, Federico Fellini, Janusz Morgernstern /Retrospektywa zapomnianego mistrza/ czy Werner Herzog, a także retrospektywa oscarowa. W swojej już prawie 10-letniej historii klub współpracował ze szkolnym DKF-em, który działał przy ZSOiZ w Przeworsku. Podczas ostatnich spotkań prezentowane było kino rosyjskie, tzw. nowa fala kina rumuńskiego, komedie, thrillery czy retrospektywa filmowa Woodego Allena.
W czerwcu 2020 roku DKF zmienia nazwę na DSF Dyskusyjne Spotkania Filmowe.
Podczas ostatnich kilkunastu Dyskusyjnych Spotkań Filmowych z dużą atencją przyglądaliśmy się i wsłuchiwaliśmy w filmowe opowieści Andrieja Tarkowskiego, który w wielu wywiadach wspominał o swojej fascynacji Bergmanem i jego filmowym światem. Stąd też „przejście od Tarkowskiego do Bergmana” wydaje się być oczywistą konsekwencją wynikającą z tego, iż obaj twórcy podejmowali podobne tematy – sztuka, artysta, wiara w Boga – obaj także nawzajem się inspirowali. To wreszcie twórcy, którzy podejmując często podobną problematykę w swoich filmach, jednocześnie patrzyli na nią w zupełnie inny sposób.
Serdecznie zapraszamy na cykl filmowy, w którym przypomnimy sobie kilka wybranych dzieł filmowych Ingmara Bergmana, jednego z najbardziej znanych mistrzów europejskiego kina. Podczas swojej 60 – letniej twórczej aktywności Bergman wyreżyserował 62 filmy i ponad 170 sztuk teatralnych, za które był wielokrotnie nagradzany. Jeden z aktorów Bergmana, Max von Sydoww, w jednym z wywiadów tak mówił o reżyserze: „Bergman znał wszystkie odpowiedzi. To był człowiek wielkiej kultury, bardzo pogłębionej, która obejmowała zarówno literaturę, historię, filozofię, jak i muzykę. (…) To prawda, że bardzo surowemu wychowaniu, jakie odebrał, towarzyszyły ciężkie chwile, ale wytworzyło to w nim wyjątkowe zdolności twórcze”.
„W świątyni kina” to tytuł kolejnego cyklu filmowego, który tworzyć będzie retrospektywa filmów Andrieja Tarkowskiego a także podtytuł pierwszego z filmów. Podczas kilku kolejnych spotkań naszego klubu „zajmować” się będziemy filmami kultowego rosyjskiego „poety ekranu” Andrieja Tarkowskiego, twórcy takich dzieł jak: Andriej Rublow, Solaris czy Zwierciadło. Właściwie wszystkie filmy Tarkowskiego wyrażają wielką tęsknotę reżysera za ewangelicznym ideałem, którym było dla niego duchowe dziecięctwo oznaczające pełnię wiary, nadziei i miłości. Filmy te ukazują jednak również – i to jest w nich niezwykle ciekawe – proces zbliżania się autora Andrieja Rublowa do ideału…/znak/. Podobno Andriej Tarkowski, kiedy był w przededniu swojego filmowego debiutu, brał udział w seansie spirytystycznym, na którym wywołano ducha niedawno zmarłego wybitnego poety rosyjskiego Borysa Pasternaka. Młody adept sztuki filmowej miał zadać mu pytanie: „Ile filmów nakręcę?”. „Siedem” – usłyszał w odpowiedzi. „Tylko siedem?” – upewniał się rozczarowany Tarkowski. „Siedem, ale dobrych” – pocieszył go duch poety. Anegdota anegdotą, ale jej profetyczny sens jednak okazał się prawdziwy, ponieważ Tarkowski rzeczywiście nakręcił tylko siedem pełnometrażowych filmów, z których większość uznano za arcydzieła, przysparzające mu miana i sławy jednego z najwybitniejszych twórców światowego kina. /edukacja filmowa/.
Andriej Tarkowski wraz ze scenarzystą podróżuje po Włoszech, szukając plenerów do nowego filmu. Reżyser dzieli się swoim spojrzeniem na sztukę. /filmweb/ Na ostatni film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę26 stycznia br. o godz. 18.30
Poeta Andrei Gortchakov (Oleg Jankowski) podróżuje przez Włochy razem z przewodniczką i tłumaczką Eugenią (Domiziana Giordano), by poznać życie rosyjskiego kompozytora, który żył w XVIII wieku. W pewnym mieście spotykają chorego Domenico (Erland Josephson), który kilka lat wcześniej uwięził swoją własną rodzinę w stodole, by chronić ją przed złem tego świata. Andrei zaczyna zagłębiać się w umysł szalonego Domenico. /filmweb/ Cannes 1983 – Złota Palma – Najlepszy reżyser Andriej Tarkowski. Na kolejny film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę12 stycznia br. o godz. 18.00
Stalker – tytułowy bohater filmu Andrieja Tarkowskiego – to jurodiwyj, zakorzeniona w kulturze rosyjskiej postać „szaleńca chrystusowego”, który wybiera specyficzną drogę do świętości ujawniając wady i grzechy ludzi bez względu na obowiązujące normy i czekające go upokorzenia. Film rozpoczyna scena, w której bohater, trudniący się w przeprowadzaniu ludzi przez zamkniętą, ogrodzoną strefę, w której zgodnie z legendami panują nadprzyrodzone moce, wymyka się z domu, aby zabrać Pisarza oraz Profesora w podróż do tajemniczej komnaty, która podobno spełnia marzenia. Jak się później okazuje, jest to podróż inicjacyjna../filmweb/. Na kolejny film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę 1 grudnia br. o godz. 18.00
„Mogę mówić swobodnie” – to symboliczne zdanie w prologu filmu wypowiada pacjent, któremu seans hipnozy przywrócił dar mowy. Otwiera ono najbardziej osobisty film Andrieja Tarkowskiego, rosyjskiego mistrza kina artystycznego. To spowiedź z własnego życia. „Wszystkie epizody miały miejsce w historii mojej rodziny. Wszystkie, co do jednego” – powiedział reżyser./filmweb/. Na kolejny film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę10 listopada br. o godz. 18.30
Do kosmicznej stacji badawczej ponad planetą Solaris przybywa kosmonauta – Kris Kelvin. Dołącza tam do dwóch badaczy, którzy zachowują wobec niego dziwny dystans. Obiektem ich „badań” jest jedyna quasi-istota żyjąca na tej planecie – galaretowaty wszechocean… Tematem filmu jest rodzaj ludzki stający w obliczu nieskończonego, niebezpiecznego i obcego Wszechświata. Ekranizację Tarkowskiego odczytywali niektórzy jako rosyjską odpowiedź na „2001: Odyseję kosmiczną” Stanleya Kubricka, jednak z innym przesłaniem: ostrzeżeniem przed technologicznym, odhumanizowanym światem…/filmweb/. Na kolejny film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę13 października br. o godz. 18.00
Film opowiadający losy najwybitniejszego malarza ikon w średniowiecznej Rusi. Żył w XV wieku, w czasach okrutnej i mrocznej epoki walk między książętami, krwawych najazdów tatarskich, chłopskich buntów, epidemii i głodu. Film opisuje w ośmiu rozdziałach wędrówkę Rublowa przez Ruś, gdzie pada ofiarą lub jest świadkiem okrucieństw, zbrodni i mordów. Umacnia to jego moralność, nadaje głębszy sens jego sztuce i pozwala pomimo wszystko nawiązać kontakt duchowy z ludźmi i światem. /filmweb/. Na kolejny film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę 6 października br. o godz. 18.00
II wojna światowa. Radzieckie oddziały spotykają w drodze na front chłopca, któremu udało się uciec z obozu koncentracyjnego. Jak się okazuje, Iwan (Nikołaj Burlajew) stracił z rąk okupantów wszystkich najbliższych. Dowódca oddziału, kapitan Cholin (Valentin Zubkov), chce go wysłać do szkoły znajdującej się na terenach nie objętych działaniami wojennymi. Jednak chłopiec upiera się, żeby zostać w wojsku. /filmweb/. Na kolejny film z serii „W świątyni kina” zapraszamy w środę29 września br. o godz. 18.30
Rok 2000, przedmieścia Londynu. Spokojne życie starszej pani, Joan Stanley, przyjmuje nieoczekiwany obrót, kiedy zostaje aresztowana przez MI5 i oskarżona o szpiegostwo na rzecz komunistycznej Rosji. /filmweb/ Na kolejny film zapraszamy w środę8 września br. o godz. 18.30
Z dniem 22.06 br . działający od 2006 roku DKF zmienia nazwę na DSF – Dyskusyjne Spotkania Filmowe
Film opowiada opartą na faktach historię Alfreda Dreyfusa (Louis Garrel), francuskiego oficera skazanego na dożywocie za zdradę swojej ojczyzny i zesłanego na Wyspę Diabelską u wybrzeży Gujany Francuskiej. Nowy szef wywiadu – Georges Picquart (Jean Dujardin) – wkrótce po uwięzieniu Dreyfusa odkrywa, że dowody przeciwko skazanemu oficerowi zostały spreparowane. Wbrew swoim przełożonym, Picquart postanowi ujawnić prawdę za wszelką cenę. Stawką w tej grze jest nie tylko błyskotliwie rozpoczęta kariera Picquarta, ale i wielki międzynarodowy skandal, który zmieni bieg historii. /filmweb/ Na kolejny film zapraszamy 30 sierpnia br. o godz. 18.30
Jesień w Abchazji jest piękna – zalesione wzgórza, morze, w sadach dojrzewają mandarynki. Ale jesień w 1992 roku jest inna. Abchazja walczy o odłączenie się od Gruzji. Trwa wojna. Ludzie uciekają. W jednej z wiosek zostają tylko dwaj mieszkańcy, bezstronni Estończycy. Markus nie uciekł, bo chce zebrać mandarynki z sadu, chociaż Ivo, jego sąsiad, jest przeciwny zbiorom w czasie wojny. Tymczasem działania wojenne są coraz bliżej, aż trafiają pod ich drzwi. Kiedy cichną strzały Ivo znajduje ocalałego z potyczki, rannego Ahmeda. Pomimo niebezpieczeństwa, zabiera go do domu i opatruje. Kiedy Markus grzebie zabitych Gruzinów, również znajduje wśród nich jednego żywego. Teraz każdy z plantatorów mandarynek ma pod swoim dachem rannego żołnierza – zagorzałych wrogów. Zaczyna się wojna… /filmweb/. Na kolejny film zapraszamy 5 lipca br o godz. 18.00
Komediodramat Grimura Hákonarsona rozgrywa się w scenerii dalekiej Północy i opowiada historię dwóch braci, mieszkających na odludziu. Gummi (Sigurdur Sigurjónsson) i Kiddi (Theodor Júlíusson) są rywalizującymi ze sobą hodowcami rzadkiej odmiany islandzkich owiec. Żyją w zgodzie z wielowiekową tradycją. Cenią ponad wszystko swoją wolność. A przy tym nie rozmawiają ze sobą od czterdziestu lat. Listy dostarczane z pomocą pasterskiego psa są jedyną formą ich sporadycznej komunikacji. Wieloletni braterski spór nabiera nowej siły, gdy nieprzewidziane zdarzenia zagrożą ich dotychczasowemu życiu. /filmweb/. Na kolejny film zapraszamy 21 czerwca br o godz. 18.30.
Pozostając w mocnym uścisku azjatyckiego kina przyszedł czas na to, żeby przypomnieć sobie kilka filmów dwóch najbardziej znanych i docenianych wirtuozów tego kina a mianowicie Ki-duk Kim’a oraz Kar Wai Wong’a.
Podczas pierwszych spotkań zanurzymy się w specyficznej poetyce byłego buddyjskiego akolity oraz miłośnika sztuk plastycznych Kim Ki-duka, którego filmy charakteryzuje minimalna ilość dialogów, brak szybkich zwrotów akcji oraz wolno rozwijająca się fabuła. W filmach tego twórcy to przede wszystkim obraz, a nie słowa mają przemawiać do widza.
Problem samotności, wielkomiejskiej alienacji człowieka skazanego na funkcjonowanie w ponowoczesnym świecie, to z kolei wątek, który pojawia się niemalże w każdym filmie Wai Kar Wonga. Nastrojowość, poetyckość jego filmów rozpatruje się w kontekście postmodernizmu a samego twórcę nazywa się „poetą czasu”.
Norah Jones gra zmysłową, ponętną młodą kobietę, która wyrusza w niezapomnianą podróż. Chce odkryć prawdziwą miłość. Piękne krajobrazy autostrady 66 są tłem niezwykłych spotkań bohaterki z osobami, które pomagają jej w dotarciu do celu. Pierwszy anglojęzyczny film Wong Kar Waia został nakręcony w sceneriach odmiennych od pejzaży Nowego Yorku ze szklanymi biurowcami na pierwszym planie. Opowiedziana przez niego historia jest pełna wdzięku, elegancji i oryginalności. /filmweb/. Na kolejny film zapraszamy 14 czerwca br o godz. 18.30.
W związku z wytycznymi Sanepidu prosimy, aby wszyscy uczestnicy spotkania mieli maseczki ochronne lub przyłbice.
Filmowym portretem mało znanej i nie do końca docenionej artystki Camille Claudel, która z różnych przyczyn pozostała w cieniu swego mistrza Augusta Rodina, zakończyliśmy cykl filmowych spotkań ze sztuką, z którym nad wyraz trudno było nam się pożegnać, ale jak to się mówi, wszystko co dobre szybko się kończy. Jednym z założeń naszych dyskusyjnych spotkań filmowych jest możliwość wyboru repertuaru przez wszystkich uczestników naszych filmowych spotkań. Dlatego też od drugiej połowy listopada rozpoczynamy nowy cykl pod nieco enigmatyczną nazwą „Filmy, które warto nie tylko obejrzeć…”.
Filmowe wędrówki, które doprowadziły nas do Azji, po której nasz DSF /wcześniej jako DKF/ już filmowo „podróżował”, prezentując takich koreańskich twórców jak Kim Ki Duk czy Kar Wai Wong, poprzez trzy filmowe adaptacje literackich dzieł Haruki Murakami’ego, niejako „odkryły” kolejnego południowokoreańskiego reżysera, scenarzysty i powieściopisarza Chang-dong Lee, przy filmach którego zatrzymamy się przez kilka następnych spotkań.
Na kolejny film serdecznie zapraszamy 21 września br., poniedziałek, o godz. 18.30 do sali klubowej MOK, wstęp wolny
Były żołnierz wraca w rodzinne strony, jednak zauważa, że w jego mieście zaszły zmiany. Aby ułożyć sobie życie musi porozumieć się z lokalnymi gangsterami.. . /filmweb/
W związku z wytycznymi Sanepidu prosimy, aby wszyscy uczestnicy spotkania mieli maseczki ochronne lub przyłbice.
Filmowym portretem mało znanej i nie do końca docenionej artystki Camille Claudel, która z różnych przyczyn pozostała w cieniu swego mistrza Augusta Rodina, zakończyliśmy cykl filmowych spotkań ze sztuką, z którym nad wyraz trudno było nam się pożegnać, ale jak to się mówi, wszystko co dobre szybko się kończy. Jednym z założeń naszego dyskusyjnego klubu filmowego jest możliwość wyboru repertuaru przez wszystkich uczestników naszych filmowych spotkań. Dlatego też od drugiej połowy listopada rozpoczynamy nowy cykl pod nieco enigmatyczną nazwą „Filmy, które warto nie tylko obejrzeć…”.
Eviva l’arte!
„Duchy Goi” kończące nasze filmowe retrospekcje z twórczością Miloša Formana poniekąd stały się inspiracją do kolejnego cyklu spotkań naszego DKF-u a także swoistym ogniwem łączącym formanowskie kino ze SZTUKĄ oraz jej twórcami, muzami, czy też miłośnikami i koneserami. Serdecznie zapraszamy na jak zawsze subiektywny przegląd wybranych filmów o szeroko rozumianej sztuce, której pojęcie jest niemożliwe do kompletnego określenia, albowiem jej granice są redefiniowane w sposób ciągły i w każdej chwili może pojawić się dzieło, które w arbitralnie przyjętej, domkniętej definicji się nie mieści. Sztuka spełnia rozmaite funkcje, m.in. estetyczne, społeczne, dydaktyczne, terapeutyczne, jednak nie stanowią one o jej istocie. /wikipedia/ Związki filmu ze sztuką mają bardzo długą historię a twórcy filmowi bardzo często inspirowali się, czy to nią samą, czy jej twórcami. Zapraszamy na filmowe spotkania ze sztuką.
[…]Eviva l’arte! W piersiach naszych płoną
Ognie przez Boga samego włożone:
Więc patrzym na tłum z głową podniesioną,
Laurów za złotą nie damy koronę,
I chociaż życie nasze nic nie warte:
Eviva l’arte!
fragment wiersza
W związku z tym, iż nad wyraz trudno jest nam zakończyć cykl filmów traktujących o szeroko rozumianej sztuce serdecznie zapraszamy na tym razem ostatni już film:) 28 października br. godz. 18.30, sala klubowa MOK, wstęp wolny
Biograficzny film opowiadający o związku dwojga głośnych artystów rzeźbiarzy. Auguste Rodin (Gérard Depardieu) jest uznanym i szanowanym artystą, przyjmuje jako asystentkę młodą Camille (Isabelle Adjani). Z początku tylko pomaga mu w pracy, ale z czasem sama zaczyna rzeźbić. Jej prace zyskują popularność, a po czasie Camille zaczyna przewyższać popularnością swego dotychczasowego mistrza… /filmweb/
Serdecznie zapraszamy na retrospektywę wybranych filmów wybitnego czeskiego reżysera Miloša Formana, czyli Jana Tomáša Formana, znanego choćby z takich tytułów jak „Lot nad kukułczym gniazdem” /1975/ ze znakomitą kreacją Jacka Nicholsona czy filmowej opowieści o genialnym kompozytorze Wolfgangu Amedeuszu Mozarcie „Amedeusz” /1984/.
Forman rozpoczynał karierę w Czechosłowacji, kręcił filmy krótkometrażowe i komedie, od początku współpracował z operatorem Miroslavem Ondříčkiem. Stał się czołowym przedstawicielem tzw. czechosłowackiej nowej fali. Światowy rozgłos zdobył w latach 60. XX wieku dzięki filmowi Miłość blondynki, który otrzymał nagrody na festiwalach w Locarno i Wenecji. W 1968 roku na zaproszenie Paramount Pictures wyjechał do Stanów Zjednoczonych, by nakręcić film o amerykańskiej młodzieży Odlot. Stłumienie praskiej wiosny spowodowało, że Forman pozostał na stałe w Stanach Zjednoczonych i tam kontynuował swoją karierę. Sam zaś film na festiwalu w Cannes w 1971 r. otrzymał nagrodę jury za najlepszy film /wikipedia/
Odszedł w wieku 86 lat 13 kwietnia br.
Podsumowując twórczość filmową Miloša Formana zapraszamy na film dokumentalny o artyście, którego projekcja odbędzie się 21 stycznia 2019 roku o godz. 18.30. Wstęp wolny.
Twórca dokumentu, Miloš Šmídmajer, filmuje przez 5 lat: przygląda się życiu reżysera, stara się rozgryźć jego sposób myślenia i rzucić światło na niektóre z intymnych wątków jego biografii. Praca zawodowa Formana ma bowiem swoje naturalne źródło w jego życiu prywatnym. Dokument ten nie przedstawia życiorysu w sposób typowy. Sylwetka Formana wpleciona została w ramy „krótkiej historii” o kręceniu filmów. Obraz ten uzmysławia, jak ważne są produkcje, które przenoszą na ekran emocje i dotyczą najwyższych wartości, takich jak wolność człowieka. A Miloš Forman niezwykle przekonująco uosabia temat wolności osobistej. /filmweb/
Thriller czyli dreszczowiec to gatunek filmowy, którym zajmować się będziemy przez kilka pierwszych miesięcy 2016 roku. Podczas zaplanowanych 14 spotkań obejrzeć będzie można filmy z lat 1960 – 2014.
DKF małe kino WIELKIE FILMYJESIEŃ Z KOMEDIĄ to kolejny cykl spotkań z filmem w ramach działającego już prawie 10 lat Dyskusyjnego Klubu Filmowego małe kino WIELKIE FILMY. Tematyką jesiennych spotkań będą KOMEDIE FILMOWE. Podczas zaplanowanych 12 spotkań obejrzeć będzie można komedie z lat 1920 – 1994.To ma być dzień wolny od pracy, ale dzwoni szef i Dante zgadza się na zastępstwo do godziny 12. /filmweb/ Na kolejny film zapraszamy w poniedziałek 21 grudnia o godz.19.00. Wstęp wolny
wrzesień 2015
wakacje 2015
